山居杂诗九十首 其五一

山居杂诗九十首 其五一原文：

在众多的送别词中，苏轼的这首《青玉案》可谓别具一格。一方面作者为送客而作，一方面自己还客居他乡，是为“客”中送客之作。整首词中心在于一个“归”字，既是羡慕苏坚归吴中，亦是悲叹自己归梦难成。“作个归期天定许”一句，奇境别开，明知不可归而犹言“天定许”，思归之(...)
鸣钟集人天，施饭聚猿鸟。
如果说上片的最后两句只是让读者领悟到她独处的余味，那么下片的开头就承上启下，点明了一个“独”字。“黄昏独倚朱阑”，说明她在等待归人，也可以理解前面她为什么那样凝神于双燕了。这个“独”字正是透露此词怀人要旨的字眼。从“雨晴烟晚”到黄昏，再到眉月斜挂西南，夜色渐深，她等待归人已有好长一段时间了。在这静夜，望月思人的情怀也更浓更深了。从卷帘望飞燕到倚阑盼归人而望月，地点是不断移动的。此刻人依然未归，她又来到了阶砌再伫立等待。她真是心绪不宁，在住所凡是可看到归人的地方多次徘徊。直到夜风卷起阶前的落花，拂动她的罗衣时，她才感到春寒袭人。“落花风起”再次点(...)
苏轼论唐人诗，以柳宗元和韦应物相提并论，指出他们的诗，“发纤秾于古简，寄至味于淡泊。”(...)
远处的山边横卧着一个寂静的小村庄，绿树掩映中零星的檐角翘起，其间正升起一缕袅袅的炊烟，生活在颜回那样简陋、艰苦的环境中，与陶潜那样与世无争的高士为邻。
中唐以来，以爱情、艳情为题材的诗歌逐渐增多。这类作品在共同特点是叙事的成份比较多，情节性比较强，人物、场景的描绘相当细致。李商隐的爱情诗却以抒情为主体，着力抒写主人公的主观感觉(...)
这首《浣溪沙》当是词人(...)
“落日”二句直承次句，生动形象地表现出诗人积极用世的精神。《周易》云：“君子以自强不息。”这恰好说明：次句的腐儒，并非纯是诗人对自己的鄙薄。上联明明写了永夜、孤月，本联的落日，就决不是写实景，而是用作比喻。黄生指出：“落日乃借喻暮齿”，是咏怀而非写景。否则一首律诗中，既见孤月，又见落日，是自相矛盾的。他的话很有道理。落日相当于“日薄西山”的意思。“落日”句的本意，就是“暮年心犹壮”(...)
“夫泰极剖判，造化权舆。体兼昼夜，理包清浊。流而为江海，结而为山岳。列宿分其野，荒裔带其隅。岩冈潭渊，限蛮隔夷，峻危之窍也。蛮陬夷落，译导而通，鸟兽之氓也。正位居体者，以中夏为喉，不以边垂为襟也。长世字甿者，以道德为藩，不以袭险为屏也。而子大夫之贤者，尚弗曾庶翼等威，附丽皇极。思禀正朔，乐率贡职。而徒务於诡随匪人，宴安於绝域。荣其文身，骄其险棘。缪默语之常伦，牵胶言而逾侈。饰华离以矜然，假倔彊而攘臂。非醇粹之方壮，谋踳驳於王义。孰愈寻靡{艹汧}於中逵，造沐猴於棘刺。剑阁虽，凭之者蹶，非所以深根固蒂也。洞庭虽濬，负之者北，非所以爱人治国也。彼桑榆之末光，逾长庚之初辉。况河冀之爽垲，与江介之湫湄。故将语子以神州之略，赤县之畿。魏都之卓荦，六合之枢机。
如果说上片的最后两句只是让读者领悟到她独处的余味，那么下片的开头就承上启下，点明了一个“独”字。“黄昏独倚朱阑”，说明她在等待归人，也可以理解前面她为什么那样凝神于双燕了。这个“独”字正是透露此词怀人要旨的字眼。从“雨晴烟晚”到黄昏，再到眉月斜挂西南，夜色渐深，她等待归人已有好长一段时间了。在这静夜，望月思人的情怀也更浓更深了。从卷帘望飞燕到倚阑盼归人而望月，地点是不断移动的。此刻人依然未归，她又来到了阶砌再伫立等待。她真是心绪不宁，在住所凡是可看到归人的地方多次徘徊。直到夜风卷起阶前的落花，拂动她的罗衣时，她才感到春寒袭人。“落花风起”再次点(...)
至和元年秋，蜀人传言有寇至，边军夜呼，野无居人，谣言流闻，京师震惊。方命择帅，天子曰：“毋养乱，毋助变。众言朋兴，朕志自定。外乱不作，变且中起，不可以文令，又不可以武竞，惟朕一二大吏。孰为能处兹文武之间，其命往抚朕师？”乃推曰：张公方平其人。天子曰：“然。”公以亲辞，不可，遂行。 　　冬十一月至蜀，至之日，归屯军，撤守备，使谓郡县：“寇来在吾，无尔劳苦。”明年正月朔旦，蜀人相庆如他日，遂以无事。又明年正月，相告留公像于净众寺，公不能禁。 　　眉阳苏洵言于众曰：“未乱，易治也；既乱，易治也；有乱之萌，无乱之形，是谓将乱，将乱难治，不可以有乱急，亦不可以无乱弛。惟是元年之秋，如器之欹，未坠于地。惟尔张公，安坐于其旁，颜色不变，徐起而正之。既正，油然而退，无矜容。为天子牧小民不倦，惟尔张公。尔繄以生，惟尔父母。且公尝为我言‘民无常性，惟上所待。人皆曰蜀人多变，于是待之以待盗贼之意，而绳之以绳盗贼之法。重足屏息之民，而以斧令。于是民始忍以其父母妻子之所仰赖之身，而弃之于盗贼，故每每大乱。夫约之以礼，驱之以法，惟蜀人为易。至于急之而生变，虽齐、鲁亦然。吾以齐、鲁待蜀人，而蜀人亦自以齐、鲁之人待其身。若夫肆意于法律之外，以威劫齐民，吾不忍为也。’呜呼！爱蜀人之深，待蜀人之厚，自公而前，吾未始见也。”皆再拜稽首曰：“然。” 　　苏洵又曰：“公之恩在尔心，尔死在尔子孙，其功业在史官，无以像为也。且公意不欲，如何？”皆曰：“公则何事于斯？虽然，于我心有不释焉。今夫平居闻一善，必问其人之姓名与其乡里之所在，以至于其长短大小美恶之状，甚者或诘其平生所嗜好，以想见其为人。而史官亦书之于其传，意使天下之人，思之于心，则存之于目；存之于目，故其思之于心也固。由此观之，像亦不为无助。”苏洵无以诘，遂为之记。 　　公，南京人，为人慷慨有大节，以度量雄天下。天下有大事，公可属。系之以诗曰：天子在祚，岁在甲午。西人传言，有寇在垣。庭有武臣，谋夫如云。天子曰嘻，命我张公。公来自东，旗纛舒舒。西人聚观，于巷于涂。谓公暨暨，公来于于。公谓西人“安尔室家，无敢或讹。讹言不祥，往即尔常。春而条桑，秋尔涤场。”西人稽首，公我父兄。公在西囿，草木骈骈。公宴其僚，伐鼓渊渊。西(...)
复如东注水，未有西归日。

山居杂诗九十首 其五一拼音解读：

zài zhòng duō de sòng bié cí zhōng ，sū shì de zhè shǒu 《qīng yù àn 》kě wèi bié jù yī gé 。yī fāng miàn zuò zhě wéi sòng kè ér zuò ，yī fāng miàn zì jǐ hái kè jū tā xiāng ，shì wéi “kè ”zhōng sòng kè zhī zuò 。zhěng shǒu cí zhōng xīn zài yú yī gè “guī ”zì ，jì shì xiàn mù sū jiān guī wú zhōng ，yì shì bēi tàn zì jǐ guī mèng nán chéng 。“zuò gè guī qī tiān dìng xǔ ”yī jù ，qí jìng bié kāi ，míng zhī bú kě guī ér yóu yán “tiān dìng xǔ ”，sī guī zhī (...)
míng zhōng jí rén tiān ，shī fàn jù yuán niǎo 。
rú guǒ shuō shàng piàn de zuì hòu liǎng jù zhī shì ràng dú zhě lǐng wù dào tā dú chù de yú wèi ，nà me xià piàn de kāi tóu jiù chéng shàng qǐ xià ，diǎn míng le yī gè “dú ”zì 。“huáng hūn dú yǐ zhū lán ”，shuō míng tā zài děng dài guī rén ，yě kě yǐ lǐ jiě qián miàn tā wéi shí me nà yàng níng shén yú shuāng yàn le 。zhè gè “dú ”zì zhèng shì tòu lù cǐ cí huái rén yào zhǐ de zì yǎn 。cóng “yǔ qíng yān wǎn ”dào huáng hūn ，zài dào méi yuè xié guà xī nán ，yè sè jiàn shēn ，tā děng dài guī rén yǐ yǒu hǎo zhǎng yī duàn shí jiān le 。zài zhè jìng yè ，wàng yuè sī rén de qíng huái yě gèng nóng gèng shēn le 。cóng juàn lián wàng fēi yàn dào yǐ lán pàn guī rén ér wàng yuè ，dì diǎn shì bú duàn yí dòng de 。cǐ kè rén yī rán wèi guī ，tā yòu lái dào le jiē qì zài zhù lì děng dài 。tā zhēn shì xīn xù bú níng ，zài zhù suǒ fán shì kě kàn dào guī rén de dì fāng duō cì pái huái 。zhí dào yè fēng juàn qǐ jiē qián de luò huā ，fú dòng tā de luó yī shí ，tā cái gǎn dào chūn hán xí rén 。“luò huā fēng qǐ ”zài cì diǎn (...)
sū shì lùn táng rén shī ，yǐ liǔ zōng yuán hé wéi yīng wù xiàng tí bìng lùn ，zhǐ chū tā men de shī ，“fā xiān nóng yú gǔ jiǎn ，jì zhì wèi yú dàn bó 。”(...)
yuǎn chù de shān biān héng wò zhe yī gè jì jìng de xiǎo cūn zhuāng ，lǜ shù yǎn yìng zhōng líng xīng de yán jiǎo qiào qǐ ，qí jiān zhèng shēng qǐ yī lǚ niǎo niǎo de chuī yān ，shēng huó zài yán huí nà yàng jiǎn lòu 、jiān kǔ de huán jìng zhōng ，yǔ táo qián nà yàng yǔ shì wú zhēng de gāo shì wéi lín 。
zhōng táng yǐ lái ，yǐ ài qíng 、yàn qíng wéi tí cái de shī gē zhú jiàn zēng duō 。zhè lèi zuò pǐn zài gòng tóng tè diǎn shì xù shì de chéng fèn bǐ jiào duō ，qíng jiē xìng bǐ jiào qiáng ，rén wù 、chǎng jǐng de miáo huì xiàng dāng xì zhì 。lǐ shāng yǐn de ài qíng shī què yǐ shū qíng wéi zhǔ tǐ ，zhe lì shū xiě zhǔ rén gōng de zhǔ guān gǎn jiào (...)
zhè shǒu 《huàn xī shā 》dāng shì cí rén (...)
“luò rì ”èr jù zhí chéng cì jù ，shēng dòng xíng xiàng dì biǎo xiàn chū shī rén jī jí yòng shì de jīng shén 。《zhōu yì 》yún ：“jun1 zǐ yǐ zì qiáng bú xī 。”zhè qià hǎo shuō míng ：cì jù de fǔ rú ，bìng fēi chún shì shī rén duì zì jǐ de bǐ báo 。shàng lián míng míng xiě le yǒng yè 、gū yuè ，běn lián de luò rì ，jiù jué bú shì xiě shí jǐng ，ér shì yòng zuò bǐ yù 。huáng shēng zhǐ chū ：“luò rì nǎi jiè yù mù chǐ ”，shì yǒng huái ér fēi xiě jǐng 。fǒu zé yī shǒu lǜ shī zhōng ，jì jiàn gū yuè ，yòu jiàn luò rì ，shì zì xiàng máo dùn de 。tā de huà hěn yǒu dào lǐ 。luò rì xiàng dāng yú “rì báo xī shān ”de yì sī 。“luò rì ”jù de běn yì ，jiù shì “mù nián xīn yóu zhuàng ”(...)
“fū tài jí pōu pàn ，zào huà quán yú 。tǐ jiān zhòu yè ，lǐ bāo qīng zhuó 。liú ér wéi jiāng hǎi ，jié ér wéi shān yuè 。liè xiǔ fèn qí yě ，huāng yì dài qí yú 。yán gāng tán yuān ，xiàn mán gé yí ，jun4 wēi zhī qiào yě 。mán zōu yí luò ，yì dǎo ér tōng ，niǎo shòu zhī máng yě 。zhèng wèi jū tǐ zhě ，yǐ zhōng xià wéi hóu ，bú yǐ biān chuí wéi jīn yě 。zhǎng shì zì máng zhě ，yǐ dào dé wéi fān ，bú yǐ xí xiǎn wéi píng yě 。ér zǐ dà fū zhī xián zhě ，shàng fú céng shù yì děng wēi ，fù lì huáng jí 。sī bǐng zhèng shuò ，lè lǜ gòng zhí 。ér tú wù yú guǐ suí fěi rén ，yàn ān yú jué yù 。róng qí wén shēn ，jiāo qí xiǎn jí 。miù mò yǔ zhī cháng lún ，qiān jiāo yán ér yú chǐ 。shì huá lí yǐ jīn rán ，jiǎ juè jiāng ér rǎng bì 。fēi chún cuì zhī fāng zhuàng ，móu chuǎn bó yú wáng yì 。shú yù xún mí {cǎo qiān }yú zhōng kuí ，zào mù hóu yú jí cì 。jiàn gé suī ，píng zhī zhě juě ，fēi suǒ yǐ shēn gēn gù dì yě 。dòng tíng suī xùn ，fù zhī zhě běi ，fēi suǒ yǐ ài rén zhì guó yě 。bǐ sāng yú zhī mò guāng ，yú zhǎng gēng zhī chū huī 。kuàng hé jì zhī shuǎng kǎi ，yǔ jiāng jiè zhī qiū méi 。gù jiāng yǔ zǐ yǐ shén zhōu zhī luè ，chì xiàn zhī jī 。wèi dōu zhī zhuó luò ，liù hé zhī shū jī 。
rú guǒ shuō shàng piàn de zuì hòu liǎng jù zhī shì ràng dú zhě lǐng wù dào tā dú chù de yú wèi ，nà me xià piàn de kāi tóu jiù chéng shàng qǐ xià ，diǎn míng le yī gè “dú ”zì 。“huáng hūn dú yǐ zhū lán ”，shuō míng tā zài děng dài guī rén ，yě kě yǐ lǐ jiě qián miàn tā wéi shí me nà yàng níng shén yú shuāng yàn le 。zhè gè “dú ”zì zhèng shì tòu lù cǐ cí huái rén yào zhǐ de zì yǎn 。cóng “yǔ qíng yān wǎn ”dào huáng hūn ，zài dào méi yuè xié guà xī nán ，yè sè jiàn shēn ，tā děng dài guī rén yǐ yǒu hǎo zhǎng yī duàn shí jiān le 。zài zhè jìng yè ，wàng yuè sī rén de qíng huái yě gèng nóng gèng shēn le 。cóng juàn lián wàng fēi yàn dào yǐ lán pàn guī rén ér wàng yuè ，dì diǎn shì bú duàn yí dòng de 。cǐ kè rén yī rán wèi guī ，tā yòu lái dào le jiē qì zài zhù lì děng dài 。tā zhēn shì xīn xù bú níng ，zài zhù suǒ fán shì kě kàn dào guī rén de dì fāng duō cì pái huái 。zhí dào yè fēng juàn qǐ jiē qián de luò huā ，fú dòng tā de luó yī shí ，tā cái gǎn dào chūn hán xí rén 。“luò huā fēng qǐ ”zài cì diǎn (...)
zhì hé yuán nián qiū ，shǔ rén chuán yán yǒu kòu zhì ，biān jun1 yè hū ，yě wú jū rén ，yáo yán liú wén ，jīng shī zhèn jīng 。fāng mìng zé shuài ，tiān zǐ yuē ：“wú yǎng luàn ，wú zhù biàn 。zhòng yán péng xìng ，zhèn zhì zì dìng 。wài luàn bú zuò ，biàn qiě zhōng qǐ ，bú kě yǐ wén lìng ，yòu bú kě yǐ wǔ jìng ，wéi zhèn yī èr dà lì 。shú wéi néng chù zī wén wǔ zhī jiān ，qí mìng wǎng fǔ zhèn shī ？”nǎi tuī yuē ：zhāng gōng fāng píng qí rén 。tiān zǐ yuē ：“rán 。”gōng yǐ qīn cí ，bú kě ，suí háng 。 　　dōng shí yī yuè zhì shǔ ，zhì zhī rì ，guī tún jun1 ，chè shǒu bèi ，shǐ wèi jun4 xiàn ：“kòu lái zài wú ，wú ěr láo kǔ 。”míng nián zhèng yuè shuò dàn ，shǔ rén xiàng qìng rú tā rì ，suí yǐ wú shì 。yòu míng nián zhèng yuè ，xiàng gào liú gōng xiàng yú jìng zhòng sì ，gōng bú néng jìn 。 　　méi yáng sū xún yán yú zhòng yuē ：“wèi luàn ，yì zhì yě ；jì luàn ，yì zhì yě ；yǒu luàn zhī méng ，wú luàn zhī xíng ，shì wèi jiāng luàn ，jiāng luàn nán zhì ，bú kě yǐ yǒu luàn jí ，yì bú kě yǐ wú luàn chí 。wéi shì yuán nián zhī qiū ，rú qì zhī yī ，wèi zhuì yú dì 。wéi ěr zhāng gōng ，ān zuò yú qí páng ，yán sè bú biàn ，xú qǐ ér zhèng zhī 。jì zhèng ，yóu rán ér tuì ，wú jīn róng 。wéi tiān zǐ mù xiǎo mín bú juàn ，wéi ěr zhāng gōng 。ěr yī yǐ shēng ，wéi ěr fù mǔ 。qiě gōng cháng wéi wǒ yán ‘mín wú cháng xìng ，wéi shàng suǒ dài 。rén jiē yuē shǔ rén duō biàn ，yú shì dài zhī yǐ dài dào zéi zhī yì ，ér shéng zhī yǐ shéng dào zéi zhī fǎ 。zhòng zú píng xī zhī mín ，ér yǐ fǔ lìng 。yú shì mín shǐ rěn yǐ qí fù mǔ qī zǐ zhī suǒ yǎng lài zhī shēn ，ér qì zhī yú dào zéi ，gù měi měi dà luàn 。fū yuē zhī yǐ lǐ ，qū zhī yǐ fǎ ，wéi shǔ rén wéi yì 。zhì yú jí zhī ér shēng biàn ，suī qí 、lǔ yì rán 。wú yǐ qí 、lǔ dài shǔ rén ，ér shǔ rén yì zì yǐ qí 、lǔ zhī rén dài qí shēn 。ruò fū sì yì yú fǎ lǜ zhī wài ，yǐ wēi jié qí mín ，wú bú rěn wéi yě 。’wū hū ！ài shǔ rén zhī shēn ，dài shǔ rén zhī hòu ，zì gōng ér qián ，wú wèi shǐ jiàn yě 。”jiē zài bài jī shǒu yuē ：“rán 。” 　　sū xún yòu yuē ：“gōng zhī ēn zài ěr xīn ，ěr sǐ zài ěr zǐ sūn ，qí gōng yè zài shǐ guān ，wú yǐ xiàng wéi yě 。qiě gōng yì bú yù ，rú hé ？”jiē yuē ：“gōng zé hé shì yú sī ？suī rán ，yú wǒ xīn yǒu bú shì yān 。jīn fū píng jū wén yī shàn ，bì wèn qí rén zhī xìng míng yǔ qí xiāng lǐ zhī suǒ zài ，yǐ zhì yú qí zhǎng duǎn dà xiǎo měi è zhī zhuàng ，shèn zhě huò jié qí píng shēng suǒ shì hǎo ，yǐ xiǎng jiàn qí wéi rén 。ér shǐ guān yì shū zhī yú qí chuán ，yì shǐ tiān xià zhī rén ，sī zhī yú xīn ，zé cún zhī yú mù ；cún zhī yú mù ，gù qí sī zhī yú xīn yě gù 。yóu cǐ guān zhī ，xiàng yì bú wéi wú zhù 。”sū xún wú yǐ jié ，suí wéi zhī jì 。 　　gōng ，nán jīng rén ，wéi rén kāng kǎi yǒu dà jiē ，yǐ dù liàng xióng tiān xià 。tiān xià yǒu dà shì ，gōng kě shǔ 。xì zhī yǐ shī yuē ：tiān zǐ zài zuò ，suì zài jiǎ wǔ 。xī rén chuán yán ，yǒu kòu zài yuán 。tíng yǒu wǔ chén ，móu fū rú yún 。tiān zǐ yuē xī ，mìng wǒ zhāng gōng 。gōng lái zì dōng ，qí dào shū shū 。xī rén jù guān ，yú xiàng yú tú 。wèi gōng jì jì ，gōng lái yú yú 。gōng wèi xī rén “ān ěr shì jiā ，wú gǎn huò é 。é yán bú xiáng ，wǎng jí ěr cháng 。chūn ér tiáo sāng ，qiū ěr dí chǎng 。”xī rén jī shǒu ，gōng wǒ fù xiōng 。gōng zài xī yòu ，cǎo mù pián pián 。gōng yàn qí liáo ，fá gǔ yuān yuān 。xī (...)
fù rú dōng zhù shuǐ ，wèi yǒu xī guī rì 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

复如东注水，未有西归日。
诗起于写山川的雄阔苍凉，承以戌守者处境的孤危。第三句忽而一转，引入羌笛之声。羌笛所奏乃《折杨柳》曲调，这就不能不勾起征夫的离愁了。此句系化用乐府《横吹曲辞?·折杨柳歌辞》“上马不捉鞭，反折杨柳枝。蹀座吹长笛，愁杀行客儿”的诗意。折柳赠别的风习在唐时最盛。“杨柳”与离别有更直接的关系。所以，人们不但见了杨柳会引起别愁，连听到《折杨柳》的笛曲也会触动离恨。而“羌笛”句不说“闻折柳”却说“怨杨柳”，造语尤妙。这就避免直接用曲调名，化板为活，且能引发更多的联想，深化诗意。玉门关外，春风不度，杨柳不青，离人想要折一枝杨柳寄情也不能，这就比折柳送别更为难堪。征人怀着这种心情听曲，似乎笛声也在“怨杨柳”，流露的怨情是强烈的，而以“何须怨”的宽解语委婉出之，深沉含蓄，耐人寻味。这第三句以问语转出了如此(...)
当的烦恼，光阴瞬息，不觉的老了也。
起首“芳菲歇”三字，写春光消逝景象，似实而虚。因为词人并非吟咏节序，抒发一般的伤春伤别情怀，所以下面不再展开对景色的描绘。当此春末夏初时节，萦绕词(...)

相关赏析

“落日”二句直承次句，生动形象地表现出诗人积极用世的精神。《周易》云：“君子以自强不息。”这恰好说明：次句的腐儒，并非纯是诗人对自己的鄙薄。上联明明写了永夜、孤月，本联的落日，就决不是写实景，而是用作比喻。黄生指出：“落日乃借喻暮齿”，是咏怀而非写景。否则一首律诗中，既见孤月，又见落日，是自相矛盾的。他的话很有道理。落日相当于“日薄西山”的意思。“落日”句的本意，就是“暮年心犹壮”(...)
上片写惜春、怨春、留春的复杂情感。词以“更能消”三字起笔，在读者心头提出了“春事将阑”，还能经受得起几番风雨摧残这样一个大问题。表面上，"更能消"一句是就春天而发，实际上却是就南宋的政治形势而(...)
坐守寒窗二十春，虀盐乐道不知贫。腹中晓尽古今事，命里不如天下人。小生苏文顺便是。这一个是我同堂学业八拜交的弟兄，是孟仓士。祖居陈州人氏，嫡亲的三口儿。近新来浑家亡逝已过，撇下这个女孩儿叫做定奴。兄弟早年丧妻，撇下这个小厮叫做汤哥。我又有个结义的哥哥，平日织造罗段为生，又在罗家入赘，他姓李，人顺口儿都唤他做罗李郎。俺弟兄两人，学成满腹文章，待去上朝取应，争柰无有盘缠，将这一双男女质当些小钞物，进取功名去也。孟家兄弟，俺和你须索求告罗李郎走一遭去来。哥哥请，小弟随往。老夫陈州人氏，姓李(...)
毕罢了浅斟低唱，撇下了数行莺燕占排场。不是我攀高接贵，由他每说短论长。再不去卖笑追欢风月馆，再不去迎新送旧翠红乡。我可也再不怕官司勾唤，再不要门户承当，再不放宾朋出入，再不见邻里推抢，再不愁家私营运，再不管世事商量。每日价喜孜孜一双情意两相投，直睡(...)
命非由已不由他，进舍行藏须在我。用时节与他行些个，舍之则藏亦可，待
力着这口难开，谁和你料嘴哩！刘家女俫你与我讨一把儿家火来。

作者介绍

王籍 王籍（生卒年不详），字文海，琅邪临沂（今山东临沂市北）人。南朝梁诗人。因其《入若耶溪》一诗，而享誉王籍诗史。有文才，不得志。齐末为冠军行参军，累迁外兵记室。梁天监末任湘东王萧绎咨议参军，迁中散大夫等。王籍诗歌学谢灵运，《南史·王籍传》称“时人咸谓康乐之有王籍，如仲尼之有丘明，老聃之有庄周”。